Slatki korijen

Višegodišnja poludrvenasta biljka, sa snažno razvijenim rizomima i korijenima. Korijen je smeđ s vanjske strane, a izunutra svijetlo žute boje. Listovi su postavljeni naizmjenično, neparno perjasto složeni, liska ima jajasti oblik, cvjeta u maju-julu, cvjetovi su ljubičasto plave do ljubičasto crvene boje i formiraju grozdaste cvasti. Plod je mahuna. Upotrebljava se korijen i stoloni stariji od tri godine. Sadrži glicirizin, kalijumovu i kalcijumovu sol, šečera, skrob i 30% pektina, flavonoide i triterpenske saponozide. Glicirizin je 40- 50 puta slađi od šečera. Djeluje kao ekspektorant, laksativ, diuretik, spazmolitik i antiflogistik. Koristi se kao sredstvo za iskašljavanje, protiv nadimanja, nazeba. Koristan je u liječenju želučanih čireva i Adisonove bolesti. Korijen se vadi u jesen, obično krajem septembra ili u oktobru. Očisti, opere se i isječe na određenu dužinu i suši se. Nema miris, izrazito sladak.